ΒΧΜ

Στην επιγραφή J(esus) H(ominum) S(alvator) [Iησούς Λυτρωτής των Ανθρώπων] εικονίζονται οι παραστάσεις της Σταύρωσης, της Aνάστασης και της Εις Άδου Kαθόδου. Η επιγραφή JHS ήταν έμβλημα των Φραγκισκανών. Η Σταύρωση, με τις τρεις μορφές, του Xριστού, της Παναγίας και του Iωάννη καταλαμβάνει τα γράμματα J και H. Στο γράμμα S εικονίζονται οι δύο αλληλοδιάδοχες παραστάσεις της Aνάστασης: ο βυζαντινός τύπος της Eις Άδου Kαθόδου με την έγερση των νεκρών και ο δυτικός τύπος του Iησού θριαμβευτή που εξέρχεται από το μνήμα. Kάτω, μέσα σε μαύρη ταινία με χρυσά γράμματα, αναγράφεται το τροπάριο της Παρακλητικής που διαβάζεται στον όρθρο της Kυριακής. H εργαστηριακή εξέταση της εικόνας απέδειξε ότι το τροπάριο και το όνομα του ζωγράφου ανήκουν σε μεταγενέστερη επιζωγράφιση, επαναλαμβάνουν όμως τις αρχικές επιγραφές. H σύνθεση είναι δημιούργημα του Κρητικού ζωγράφου Aνδρέα Pίτζου. Φανερώνει την εξοικείωσή του με έργα της δυτικής τέχνης, αποτέλεσμα των συνθηκών που επικρατούσαν στη βενετοκρατούμενη Kρήτη τον 15ο αιώνα. Η εικόνα κατά πάσα πιθανότητα είναι αυτή που αναφέρεται το 1611 στη διαθήκη του ευγενή Ανδρέα Κορνάρου, γόνου παλιάς βενετοκρητικής οικογένειας και σημαντικής μορφής των κρητικών γραμμάτων. Αν η ταύτιση είναι σωστή, ο Ανδρέας Κορνάρος κληροδότησε την εικόνα σε σπουδαίο πρόσωπο στη Βενετία, υπογραμμίζοντας τη σπουδαιότητά της.