ΒΧΜ

Κάθε ενώτιο αποτελείται από διάτρητο εξάπτυχο ρόδακα με ρουμπίνι στο κέντρο του ενώ από το κάτω μέρος του εξαρτώνται τρία κατακόρυφα κοκκιδωτά στελέχη με σμαράγδι και lapis-lazuli. Στην πίσω όψη φέρει άγκιστρο ανάρτησης. Ο τύπος των ενωτίων είναι πολύ δημοφιλής από τη ρωμαϊκή περίοδο έως τον 4ο αι. μ.Χ. και απαντά σε πολλές και ποικίλες παραλλαγές. Η ευρύτατη διάδοση που γνώρισε ο τύπος κυρίως κατά τον 3ο - 4ο αι. μ.Χ υποδηλώνει αφενός τη συνεχή διακίνηση των αντικειμένων σε όλη την επικράτεια της αυτοκρατορίας και αφ’ ετέρου την ομοιομορφία των αισθητικών κατευθύνσεων που διαμορφώθηκε στα μεγάλα κέντρα της αυτοκρατορίας και ακολουθήθηκε από τα κατά τόπους εργαστήρια.